بعد از آن‌که عبداله اوزبک، خراسان را مورد تاخت و تاز قرار داد، روزی در سیستان عبورش بر قبررستم افتاد.
به طورشماتت این بیت را خواند :

سراز خاک بردار و ایران زمین
به کام دلیران توران ببین

و گفت ندانم که رستم اگر قادر به گفتن بود چه می‌گفت ؟

یکی از وزرای او که ایرانی نژاد بود گفت : اگر خشم نگیری بگویم.

گفت: بگو!

گفت: اگر قادر بر گفتن بود می‌گفت:

چو بیشه تهی ماند از نره شیر
شغالان در آیند آن جا دلیر